Bugün Yunanistan sınırları içinde, çok büyük bir çoğunluğu Batı Trakya'da bulunan yaklaşık 150.000 Müslüman Türk azınlığı yaşamaktadır. Türk azınlığın statüsünü halen 1923 Lozan Barış Anlaşmasının belirlediği ölçütler oluşturmaktadır. Ancak uygulamada tüm bu ilkeler bir kenara itilerek gündelik hayatın her aşamasında ayrımcılık hakim duruma getirilmiştir. Özellikle 1950'den itibaren artarak uygulanan ayrımcı ve baskıcı politikalar yukarıda sıralanan tüm hakları Türk azınlığın elinden almıştır.

İskeçe'de, Gümülcine'de ve daha birçok Türk azınlığın yaşadığı bölgede belki de en büyük sorun eğitimdir. Yunanistan ile Türkiye arasında 1953 yılında varılan bir mutabakat çerçevesinde her yıl karşılıklı olarak Batı Trakya ve İstanbul'a 25 öğretmen gönderilmesi öngörülmüş, daha sonra 1955 yılında öğretmen sayısı 35'e çıkartılmıştır. Ancak, aradan geçen süre zarfında Yunanistan, Batı Trakya Azınlık okullarına Türkiye'den gönderilecek öğretmen sayısını re'sen giderek azaltmış ve sadece 16 öğretmen için vize vermeye başlamıştır.

Yunan idaresi, Batı Trakya Türkleri'nin azınlık olarak bırakıldıkları tarihten bugüne kadar dinlerine ve din adamlarına daima düşmanca tavır içinde olmuştur. Batı Trakya Türk Azınlığının din ve vicdan özgürlük ve haklarıyla din kurumları Lozan Antlaşması'nda genel ifadelerle düzenlenmiştir. Bu Antlaşma hükümleri 1920 tarih ve 2345 sayılı yasa ile Yunan hukuk sisteminin bir parçası haline getirilmiştir.

Yasaya göre, Batı Trakya Türk azınlığı dinsel kurumlarını kendi özgür iradesiyle oluşturmakta ve müftüleri seçim yoluyla görevlendirmektedir. Yunanistan son dönemde 2345 sayılı yasayı yürürlükten kaldırarak müftülerin atama yoluyla işbaşına getirilmesini öngören yeni bir yasayı yürürlüğe koymuştur. Bu şekilde Atina Antlaşması'nı ihlal eden Yunanistan, 590/77 sayılı yasayla Yunan Kilisesi'ne tanıdığı metropolitleri, 2456/20 sayılı yasayla Yahudi cemaatlerine tanıdığı yöneticilerini ve hahamlarını seçme hakkını Türk Azınlığından esirgeyerek azınlıklara diğer vatandaşlara tanınan hakların tamamının tanınacağını amir Lozan Antlaşması'nın 40. maddesini de ihlal etmektedir.

Yunan Hükümeti'nin, Müslüman topluluğun müftülerinin atanması konusundaki tutumu da, bu azınlığın insan haklarının ihlalini gösteren en utanç verici tutumlardan biridir. Halihazırda, İskeçe ve Gümülcine'de, ikişer müftü bulunmaktadir. Bunlardan biri, Yunan Hükümetince, tüm antlaşmalar hilafina, yasadişi olarak "atanmış", diğeri de Türk azınlık mensuplarınca, antlaşmalara uygun olarak, yasal olarak "seçilmiş" müftüdür. Seçilmiş müftüler, müteaddit defalar, müftü ünvanini yazili olarak kullandiklarindan dolayi, "makam sahtekarlığı" ile itham edilmişler ve mahkeme önüne çikarilarak, hüküm giydirilmişlerdir.

Lozan Antlaşmasi'nin 40. maddesi uyarinca, Bati Trakya Türk Azinliginin giderlerini kendileri karşilamak üzere, her türlü hayir kurumlari, dinsel ve sosyal kurumlar, her türlü okullar ve buna benzer ögretim ve egitim kurumlari kurmak, yönetmek ve denetlemek ve buralarda kendi dillerini serbestçe kullanmak ve dinsel ayinlerini serbestçe yapmak konularinda eşit hakka sahip olmalari öngörülmüştür.

Cemaat-i Islamiye Idareleri'nin devami niteliginde olan vakiflarin yönetimi, daha önce de açikladigimiz gibi 1980/1091 sayili yasa geregince Yunan Resmi makamlarinin yetkileri içinde birakilmiştir. Bu yasa vakiflari ekonomik anlamda kiskaç içine sokarken, bir okul ya da bir caminin yaşamasini amaçlayan küçük yardim kuruluşlarini da yok olma tehlikesiyle karşi karşiya getirmiştir. Daha önce de sözünü ettigimiz gibi bu yasa gerek Bati Trakya Türk cemaatinin gerekse Türkiye'nin şiddetli protestolariyla karşilandigindan on yil kadar tam anlamiyla yürürlüge girememiştir. 1991 yili başinda ilan edilen bir kararnameyle yasanin hükümleri uygulamaya konmuştur.

Bu mülkiyet orani degişikliginin ardindaki en büyük neden, Yunan kökenli vatandaşlara, son derece avantajli krediler sunulmasi suretiyle, Türk azinlik mensuplarindan taşinmaz mal aliminin teşvik edilmesi, kamulaştirma ve toprak bütünleştirmesi, Osmanli tapularinin ve mülkiyetlerinin taninmamasi, keyfi olarak işgal edildikleri gerekçesiyle, Türk azinliginin topraklarina el konmasi, eski Sovyetler Birligi Cumhuriyetlerinden getirtilen Yunanlilarin bölgeye yerleştirilmesidir.

Bati Trakya Türkleri'nin hukuki durumu ve azınlık hakları Yunan Anayasası ile de teminat altına alınmıştır. "Yunan hükümeti, diğer Hristiyan Yunan vatandaşlarına sağladığı hakların aynısını Müslüman Türk Azınlığa da sağlayacaktır" hükmü, Lozan Barış Antlaşmasında yer almıştır. Azınlığın tüm dini, siyasal ve sosyal hakları teminat altına alınmıştır. Ancak pratikte yapılan uygulamalar tamamen değişik olmuştur. Günümüzde Batı Trakya Müslüman Türk Azınlığı mensupları, hala devam eden ayırımları sorgulamakta, ayırımların sona ermesini ve eşit vatandaşlık ilkelerinin hayata geçirileceği günleri beklemektedirler. Yunanistan, Anayasasının 4. Maddesi ile çelişen vatandaşlık kanununun 19. Maddesi gereği binlerce azınlık mensubunu vatandaşlıktan çıkarmış bulunmaktadır.

Yasalarını Avrupa standartlarına getirmek zorunda kalan ve Batı Trakya Türklerini asimile etmek amacıyla hazırlanıp 1955 yılından bu yana 60 bin Batı Trakya Türkünün vatandaşlıktan atılmasına neden olan anayasanın ünlü 19. Maddesi 31 Ağustos 1998'de yürürlükten kaldırmıştır . Bununla birlikte, Yunan Hükümeti, binlerce vatansız soydaşımızın beklentilerinin aksine, yasa iptalinin geriye dönük etkisi olmadığını, yani vatansız soydaşlarımızın gasp edilen vatandaşlıklarının iade edilmeyeceğini bildirmiştir.

Yunanistan Anayasası'nın ünlü 19. maddesini gerekçe gösteren yetkililer, maddenin yürürlüğe girdiği 1955 yılından 1979 yılına kadar 47 bin kişiyi, 1979 ile 1997 yılları arasında ise 13 bin Batı Trakya Türkünü vatandaşlıktan atarak insan haklarına sığmayan davranış sergilemişlerdir.

Batı Trakya Türk Azınlığı mensuplarını vatandaşlıktan çıkarmak için kullanılan bu madde, Yunan vatandaşları arasında "etnik kökenlerini" kıstas alarak, "Yunan asıllı olanlar ve olmayanlar" şeklinde ayırım yapmaktaydı. Bu maddeyle vatandaşlıktan ıskat edilenler kendilerine bir tebligat dahi yapılmadan, keyfi biçimde vatandaşlıktan çıkarılmışlardır. Bu şekilde Yunan vatandaşlığı kaybettirilen Batı Trakya Türklerinin sayısının 60.000 civarında bulunduğu tahmin edilmektedir.

Bu arada Türk azınlık konusuna değinen Yunan Dışişleri Bakanı Papandreu, Batı Trakya'daki azınlığı bir kültür zenginliği olarak gördüklerini ifade etmiştir. Başta eğitim sorunu olmak üzere, Türk azınlığın sorunlarıyla ilgili bir dizi tedbir aldıklarını da belirten Papandreu, beyanında "Çok kültürlülükten korkmamalıyız. Aksine bundan hem bölge, hem de ülke olarak çok şey kazanabiliriz" demiştir.

Ne yazık ki, Yunanistan, ülkesinde hiçbir etnik-milli azınlık bulunmadığı ısrarını sürdürürken, kendilerine vaat edilen hakları talep edenleri ise "bölücü" ve "kökü dışarıda" olarak görmeye devam etmektedir. Yunanistan'ın resmi olarak tanıdığı tek azınlık Batı Trakya'daki Müslüman Türkler. Ancak resmi olarak sadece Müslümanlar diye tanınan bu grup aynı zamanda Türk, Pomak ve Roman kökenliler olarak hükümet tarafından ifade edilmektedir.

Bu konuda da Türkiye'nin üzerine düşen görev ve sorumluluklar vardır. Aynı sıkıntı 19. madde yürürlükten kaldırıldıktan sonra da yaşanmaya devam etmiştir. Yalnızca kişisel girişimlerle sorunların aşılması zordur. Toplu olarak Azınlıktan, "kurumlaşmiş azinlik organlarindan" bir ses çıkmamaktadır. Çünkü Yönetim soruna çözüm getirmek istememektedir. Hatta elinden gelse kimseyi vatandaşlığa almayacaktır. Son vatansıza da vatandaşlığı iade edilene dek gündemden inmemesi gereken bir sorun azınlık gündemine girmemektedir.

Uluslararası üne sahip insan hakları örgütü "Helsinki Watch"'ın Batı Trakya Türkleri'yle ilgili raporu yayınlandı. Rapor, Yunanistan'ın Batı Trakya bölgesinde yaşayan Türklerin maruz kaldığı insan hakları ihlalleri konusunda ayrıntılı bir analiz içerirken, raporda, bu etnik azınlığın insan haklarının çiğnendiğini gösteren yeni olaylardan örnekler verilmiştir.

Yunanistan, Diaspora Yunanlılığı aracılığıyla propaganda faaliyetlerine hız vermiştir.

1- Batı Trakya Türkleri, her ne bahasına olursa olsun bulundukları yerleri terk ederek Türkiye'ye veya başka yerlere göç edip yerleşme konusundaki düşüncelerini terk etmelidirler.

3- Daha önce göç ederek Batı Trakya'dan ayrılmış bulunan aydınların dışarıda ve özellikle Türkiye'de kuracakları teşkilatlar ve yapacakları bilimsel ve siyasal yayınlarla, mahallinde yapılamayan propaganda ve mücadeleyi gerçekleştirmeleri zorunludur.

6- Üniversite egitimini Almanya dişinda tamamlamiş yüksek tahsilli insanlarimiza ihtisaslarini Almanya'da icra edebilmeleri konularinda yardimci olunmalidir. Bunun dişinda Avrupa ülkelerinde (özellikle Almanya' da) yüksek lisans yapmalari için teşvik edilmelidirler.

7- Gelecegimizi oluşturacak olan gençlerimiz, dinlerini muhafaza ederek yasaya bilmeleri için, dinlerim iyi bilmeleri gerekir. Bu vesile ile gençlerimize iyi bir din egitiminin verilmesi gerekmektedir.

8- Kültür çalişmalari çerçevesinde, kültürün yaşatilmasi gayesiyle sosyal ve kültürel çalişmalar yaparak, Bati Trakya Türklerinin tarihi, cografyasi, edebiyati, töresi, sosyal yapisi, inançlari, Türk Tarihinin, Türk folklorunun, Türk müziginin Türk geleneklerinin ögretilmesi gereklidir.

10- Yunanistan'daki ve Avrupa'daki Yunan güncel basini yakindan takip edilerek, Türklük ve azinligimiz aleyhinde yer alan yazilar aninda tekzip edilmeli. Bu yazilar Türkçeye çevrilerek diger demeklerimize de gönderilmeli, ilgili kuruluşlar uyarilarak, harekete geçirilmelidir.

11- Türk ve dünya basini, televizyonlari ve radyolari kesintisiz takip edilmeli. Takip sonucu ilgililere bildiren bültenler hazirlanmali. Bunlardan tasnifli olarak bir arşiv kurulmali. Bizimle ilgili haber, yorum ve makalelerin kupürleri dosyalanip ve bilgisayara işlenmelidir.

12- Istihbarata karşi koyma ve psikolojik savunma çok önemli konulardir. Uzmanlardan yararlanarak bu sahalarda stratejiler geliştirilmelidir. Özellikle Bati Trakya Türklerinin yogun oldugu bölgelerden muntazam bilgi temin edecek bir düzen kurulmali, en son ve en dogru bilgilerin akişi saglanmalidir.

13- Çagimizin standart haberleşme ve yayin araci olan INTERNET dernek faaliyetlerimizin ve davamizin dünyaya aktarilmasi için çok iyi degerlendirilmelidir. Bu, demekler arasindaki iletişimin daha kolay ve daha hizli olmasini da saglayacaktir.

14- Yunanistan'in Avrupa Birligi üyesi olmasi gerçeginden hareket ederek, Avrupa Parlamentosu, Bati Trakya' daki gelişmelerden haberdar edilmelidir.

16- Avrupa Güvenlik ve Işbirligi Teşkilâti (AGIT) tararindan düzenlenen azinlik ve insan haklan ile ilgili toplantilara şimdiye kadar oldugu gibi bundan sonra da katilmaya devam edilerek toplumumuzun hakli davasi dile getirilmelidir.

17- Uluslararasi düzeyde davamizin daha iyi anlatilmasi açisindan, Avrupa' daki diger ülkelerin Büyükelçilikleri ile iyi ilişkiler kurarak, Bati Trakya'daki Türk Toplumunun problemlerini, hukuki meselelerini, siyasi engellerini ve oradaki Türk toplumuna yapilan baskilari anlatabilmek için gerekli bilgi ve dokümanlar, ilgili birimlere iletilmelidir.

Yunanistan'ın Avrupa Birliği'ne girmesinden sonra Batı Trakya Türkleri bazı haklarını geri kazanarak belli bir rahatlama sürecine girmiştir. Avrupa Birliği kendi standartlarını Batı Trakya'ya yerleştirmek için Yunanistan'a baskı yapmaktadır. Bu sayede Batı Trakya ve Türkiye'de yaşayan Bati Trakya Türklerinin egitimine önem verilmeli, yüksek lisans ve doktora çalişmalari teşvik edilerek, Bati Trakya tarihi, cografyasi ve kültürel hayatiyla ilgili akademik çalişmalar yapilmalidir.

Günümüzde Yunanistan'ın sınırları içinde yer almasına rağmen, Batı Trakya'nın nüfusunun büyük çoğunluğunu Müslüman Türkler oluşturmaktadır. Yunanistan sürekli olarak buradaki Türk varlığını inkar etme yoluna gitmiştir. Özellikle 1967 yılında cunta idaresi ile birlikte hız verdiği eritme politikası çerçevesi içinde, Batı Trakya Türklerine eğitim, ekonomik, sosyal, manevi ve dini alanlarda baskılar yapmaya başlamıştır. Ancak Yunanistan bu uygulamaları yaparken gerek çok taraflı gerek iki taraflı uluslararası antlaşmalara ve gerekse kendi iç düzenlemelerine aykırı hareket etmektedir.

Yunanistan'ın, AB'den "eğitimi iyileştirme, az gelişmiş durumdaki Batı Trakya ve Doğu Makedonya bölgesini kalkındırma vb. programları" gerçekleştirmek amaciyla aldigi kredileri, PKK'ya destek ve benzeri başka siyasi amaçlar için kullandigi bilindigi halde, bu güne kadar AB'den en ufak bir uyarı dahi almış değil. Atina şimdi de, "azınlıkların kültürel değerlerinin korunması" programı kapsamında ek mali yardımlar almak için hazırlık yapıyor.

Avrupa Komisyonu'nun hazırladığı bir raporda; Yunanistan'ın 1997 yılında Pontuslu göçmenler için AB'den sağlanan ödeneğin yalnızca % 21'ini, etnik azınlıklar için ise, %23'ünü amacına uygun olarak kullandığı belirtiliyor. Avrupa Birliği'nin geri kalmış bölgeler sıralamasında liste başında bulunan Batı Trakya'nın kalkındırılması amacıyla alınan yardımların, Batı Trakya Türk toplumuna yönelik hizmetlerde kullanılmamasına, azınlık artık göz yummak istemiyor. İskeçe İl Meclisinin Türk üyeleri, Doğu Makedonya ve Trakya Bölge Genel Sekreterliği'ne gönderdikleri bir mektupta AB'nin I. ve II. Paket programlarından bugüne kadar Trakya'ya hangi desteklerin verildiğini ve III. Paket programından hangi desteklerin verileceğini, şimdiye kadar sağlanan yardımlardan azınlığa neler verildiğini açıklanmasını istediler. Yunan Yönetimi, AB'den temin ettiği fonları azınlıkların kültürel varlığını koruma maskesi altında, Türk azınlığı bölüp parçalamak için ürettiği projelerin gerçekleştirilmesinde kullanıyor. Bunların en önemlisi, Pomak Türkleri'ni ayrı bir etnik unsur olarak kabul ettirmek için aralıksız sürdürdüğü projedir.

Ne yazık ki, gerçekleşmesi mümkün olmayan hayallerinden bir türlü vazgeçmeyen ve tarihten hiçbir şekilde ders almadığı anlaşılan Yunanistan, bir yandan Kıbrıs, diğer yandan Batı Trakya'daki soydaşlarimiza karşi kanunsuz, insanlik dişi davranişlarini sürdürmeye devam etmektedir. Bati Trakya Türkleri'nin Yunan devletinden tek istekleri diğer Yunan vatandaşları gibi eşit muameleye tabi tutulmalarıdır.